Każdy człowiek, który chodził lub obecnie chodzi do szkoły zna taki przedmiot jak język polski. Jest to podstawowy przedmiot, na którym uczymy się zasad pisania, opowiadania, mowy. Poznajemy różne obowiązujące zasady, uczymy się o przymiotnikach, czasownikach, rzeczownikach, o ich odmianie, na przykład dowiadujemy się co to bezokolicznik.
Najprościej mówiąc jest forma czasownika nazywająca czynność, bez określania kto tę czynność wykonuje (ona, on czy ono), w jakim czasie (przeszłym, teraźniejszym lub przyszłym) i bez określania tonu tej czynności. Czasownik w formie bezokolicznika nie określa stosunku mówiącego do wypowiadanych treści.
Szukając odpowiedzi na pytanie co to bezokolicznik, musimy posunąć się dalej i uzmysłowić sobie, że może on przyjmować trzy różne strony: czynną, bierną i zwrotną. Na przykładzie słowa sprzątać: sprzątać – „Sprzątaczka może sprzątać przy użyciu miotły”. Być sprzątanym – Gdyby pokój mógł mówić, powiedział by, że lubi być sprzątanym. Sprzątać się – języka polskiego można używać w formie potocznej, wtedy powiedzieć można „Musimy koniecznie sprzątać się stąd” – co w wolnym tłumaczeniu znaczy oddalenie się z omawianego miejsca.
Jak widać bezokolicznik może przybierać różne formy, jedno słowo może różne rzeczy oznaczać. Ta forma czasownika występuje również w innych językach, na przykład w angielskim. Ten tekst odnosi się jednak tylko do wyjaśnienia co to bezokolicznik w odniesieniu do języka polskiego, którym osobiście posługuję się każdego dnia, w mowie i piśmie.
