Choć technologia budowania domów rozwija się w bardzo szybkim tempie, jednak pewne technologie rozwiązań okazały się na tyle przełomowe, że od czasu pierwszego zastosowania (w głębokim średniowieczu) sprawdzały się w budownictwie przez wiele wieków. Tak sytuacja się miała z konstrukcją szkieletową. Pierwszy raz została zastosowana do budowy domów w średniowieczu i sprawdzała się idealnie aż do czasów współczesnych. Domy o konstrukcji szkieletowej (drewnianej) budowano z powodzeniem jeszcze w dwudziestym wieku i służą one do celów mieszkalnych po dziś dzień. Prawdziwym przełomem okazała się jednak konstrukcja z muru pruskiego, która zaczęła się sprawdzać w dobie gotyku i zagwarantowała wznoszenie tak charakterystycznych dla tego stylu wysokich, strzelistych budynków. Nie tylko gotyckie kościoły i katedry charakteryzowały się wielopiętrową budową, również domy mieszkalne wznoszono od tamtego czasu z dwóch, trzech pięter. Były to przeważnie kamienice szczytowe, w których parter nie był przeznaczony do celów mieszkalnych, lecz bywał zagospodarowywany jako warsztat rzemieślniczy lub pomieszczenie sklepowa, zaś poddasze stanowiło przestrzeń magazynową. Część mieszkalna (dom) znajdowała się wówczas na piętrze. Nowe możliwości konstrukcyjne nadały budynkom nową formę i sprawiły, że domy mieszkalne zaczęły wyglądać inaczej.
