Historia leżącego w południowym Peru miasta Cuzco doskonale oddaje tragiczne dzieje Inków, wyniszczonych przez żądanych złota żołdaków hiszpańskiego konkwistadora Francesca Pizarra. Założona około 1100 roku, stolica Inków w czasach swojej świetności olśniewała przepychem. Inka Pachcuti przebudował ją na kształt pumy, której głowę stanowiła ogromna ogromna forteca w Sacsahuaman, ogon zaś wielka Świątynia Słońca. Wewnątrz na cztery strony świata rozchodziły się szeregi świątyń. Dopełnieniem monumentalnej zabudowy były pałace, o których wielkości może świadczyć mierząca 200 metrów długości sala w pałacu Huyana Capaca. Zgodnie z relacjami konkwistadorów bogactwo miasta było nieprzebrane, a wszechobecne złoto biło trudnym do opisania blaskiem. W 1533 roku Cuzco zajęły oddziały hiszpańskie, doprowadzając stopniowo to potężne miasto do upadku, a podczas powstania Manco Inki w roku 1536 dosłownie zamieniło je w ruinę. Na gruzach dawnego Cuzco zbudowano ośrodek kolonialny.
