Gdy szogun Minamoto no Yoritomo przejął włądzę w Japonii w roku 1185, zamówił dla miasta Kamakura u rzeźbiarza Ono Goroemo posąg Wielkiego Buddy(Daibutsu). Miał on swą wielkością dorównać figurze z Nary, ustawionej w tamtejszym klasztorze Todaijiri. Goroemo ukończył swe dzieło w 1252 roku, prezentując monumentalną figurę medytującego Buddy. Spełniła ona oczekiwania władzy, gdyż mierzyła 14 metrów wysokości. Ważący 103 tony posąg wykonano z brązowych płyt sięgających 10 centymetrów długości. Pierwotnie otaczały go liczne świątynie i pałace, które nie dotrwały do dzisiejszych czasów. Stojący od 1495 roku pod gołym niebem Daibutsu nabrał szarozielonego koloru. Z czasem stracił również srebrną płytę przykrywającą jego czoło oraz złote blachy pokrywające oczy. Mimo tego zachował cały swój majestat, a według miejscowych swe prawdziwe oblicze prezentuje dopiero w promieniach zachodzącego słońca, emanując spokojem z rozpromienionej blaskiem twarzy.